Nadpotliwość

Nadpotliwość (hiperhydroza) to zaburzenie charakteryzujące się nadmiernym wydzielaniem potu. Przypadłość ma negatywny wpływ na kondycję psychiczną, relacje społeczne i zdrowie fizyczne dotkniętych nią osób. Na szczęście istnieje wiele metod leczenia nadpotliwości. Skuteczną pomoc znajdziemy także u lekarza medycyny estetycznej. Co należy wiedzieć o nadmiernym poceniu?

Czym jest nadpotliwość

Nadpotliwość to przewlekłe zaburzenie, które cechuje się nadmierną produkcją potu przez organizm (powyżej ilości potrzebnej do utrzymania prawidłowej temperatury ciała). Przypadłość najczęściej obejmuje pachy, dłonie, podeszwy stóp i twarz. Na ogół dominuje jedno z tych miejsc. Z problemem nadpotliwości zmaga się 1-3 proc. całej populacji.

Nadpotliwość i jej konsekwencje

Nadmierne pocenie może prowadzić do problemów emocjonalnych i społecznych. Nierzadko powoduje trudności w pracy i relacjach międzyludzkich. Bywa, że przyczynia się do wystąpienia innej choroby lub nasila schorzenie już istniejące (np. łuszczycę). Nadpotliwość sprzyja też infekcjom skórnym i wypryskom.

Rodzaje nadpotliwości

Specjaliści wyróżniają dwa rodzaje nadpotliwości – pierwotną (niezwiązaną z chorobą podstawową) i wtórną (wynikającą z choroby, stanu czy przyjmowanych leków). Dodatkowo nadpotliwość wtórną dzieli się na miejscową i uogólnioną.

Metody leczenia nadpotliwości

Terapia nadmiernego pocenia jest dobierana indywidualnie. Zależy przede wszystkim od jego rodzaju. Podstępowanie w nadpotliwości wtórnej polega na walce z chorobą podstawową. Jeśli wyleczenie tej ostatniej nie jest możliwe, specjaliści stosują terapię łagodzącą objawy.

Metody leczenia pierwotnej hiperhydrozy można podzielić na:

• miejscowe: dezodoranty, kremy czy żele (głównie z solami glinu);
• ogólnoustrojowe: leki doustne z różnych grup terapeutycznych;
• zabiegowe: iniekcje z botuliny, jonoforeza, laseroterapia, mikrofale, ultradźwięki i radiofrekewncja (RF) mikroigłowa;
• operacyjne: sympatektomia czy chirurgiczne usunięcie gruczołów potowych.

Wśród metod zabiegowych lekarze medycyny estetycznej najczęściej stosują iniekcje z botuliny.

Co to jest botulina

Botulina, zwana też neuromodulatorem, jest neurotoksyną wytwarzaną przez bakterie Clostridium botulinum. W medycynie estetycznej lek wykorzystuje się przede wszystkim do usuwania zmarszczek, bo można nim czasowo porazić mięśnie mimiczne, które odpowiadają za marszczenie się skóry. Przy użyciu botuliny da się też zablokować pracę gruczołów potowych, dzięki czemu daje ona efekty w leczeniu nadpotliwości.

Przygotowanie do leczenia nadpotliwości botuliną

Aby precyzyjnie wykonać zabieg z użyciem neurotoksyny, lekarze wykonują niekiedy tzw. test Minora. Polega on na posmarowaniu obszaru zabiegowego jodyną, a następnie obsypaniu go skrobią. Miejsca, w których występuje najwięcej gruczołów potowych barwią się na brunatnofioletowo i właśnie w te obszary podawany jest neuromodulator.

Na czym polega leczenie nadpotliwości neuromodulatorem

W trakcie zabiegu botulina jest podawana śródskórnie lub podskórnie w miejsca, w których występuje nadpotliwość. Specjalista wykonuje od kilku do kilkunastu iniekcji. Procedura dotycząca pach jest praktycznie bezbolesna. W pozostałych rejonach stosuje się znieczulenie. Od razu po zabiegu pacjent może wrócić do domu i do swoich zwyczajowych aktywności.

Skutki uboczne leczenia nadpotliwości botuliną

Lekarze wykorzystują neuromodulator od kilkudziesięciu lat. Zabieg przy jego użyciu, pod warunkiem prawidłowego wykonania, jest bezpieczny. Dodatkowo skutki procedury są w pełni odwracalne.

Efekty leczenia nadpotliwości neurotoksyną

W wyniku procedury dochodzi do czasowego zablokowania pracy gruczołów potowych. Rezultaty zabiegu są odczuwalne po około 72 godzinach, a całkowity efekt terapii – po 7-14 dniach. Rezultat procedury utrzymuje się około 6-9 miesięcy. Dlatego zabiegi z użyciem neurotoksyny trzeba powtarzać.

Przeciwwskazania do zabiegu botuliną

Specjaliści nie wykonują zabiegów z użyciem botuliny w sytuacjach, takich jak:

• ciąża i laktacja;
• nadpotliwość wtórna;
• uczulenie na którykolwiek ze składników preparatu;
• infekcje;
• choroby układu nerwowego i mięśni;
• stosownie niektórych antybiotyków;
• ciężkie zaburzenia krzepnięcia krwi.

Źródła:

1. https://podyplomie.pl/dermatologia/20277,nadmierna-potliwosc-pierwotna-aktualne-mozliwosci-terapeutyczne (dostęp 08.03.2023)
2. https://www.termedia.pl/Nadpotliwosc-patogeneza-i-metody-leczenia,56,33639,0,0.html (dostęp 08.03.2023)
3. A. Przylipiak (red.), Medycyna estetyczna. Podręcznik dla studentów kosmetologii, Warszawa 2022, s. 72-76